Categoriearchief: * STOP de MESTFABRIEK in Roosendaal

Al ruikt het straks naar rozen!

Gisteren presenteerde SUEZ in Roosendaal een gelikt verkooppraatje over hun 2e plan voor een mestfabriek in Roosendaal. Het blijft een ongezond en onverantwoord plan met teveel vrachtverkeer en ongezonde omstandigheden voor omwonenden. SUEZ wordt inmiddels gesteund door een PR bureau uit Amsterdam (Newslab, dure jongens die wijvanwceend verhalen leren vertellen) wat er voor zorgt dat er een mooi ogend en doorgetraind verkoop verhaal kon worden verteld. Wat mij en velen betreft: oude STRONT in nieuwe zakken… of hoe ging dat spreekwoord ook weer?

Informatie-avond SUEZ bij voorbaat mislukt

(Tekst geplaatst in overleg met Bert Klijs)

Klik op de foto en ga naar de Werkgroep Biomineralen

Alle burgers zijn gelijk, maar sommige burgers zijn meer gelijk dan anderen. Met een knipoog naar Animal Farm van George Orwell is die uitspraak van toepassing op de informatie-avond op woensdag 17 oktober, georganiseerd door SUEZ ReEnergy samen met Biomineralen BV om samen hun nieuwe plan verder toe te lichten voor een mestverwerkingsfabriek op het SUEZ-terrein aan de Potendreef te Roosendaal. De uitnodiging van Suez van 11 oktober begint met “Beste bewoner”. Dan is het uitermate vreemd dat de bewoners van de Westrand vrij willekeurig zijn uitgenodigd. Verbaasd constateerde Bert Klijs zaterdag dat mevrouw E. van den Bouwhuijsen-Kortman geen uitnodiging had ontvangen. Klijs is als jurist betrokken bij de rechtszaken tegen de mestverwerkingsfabriek van Biomineralen aan de overkant van het SUEZ-terrein; inmiddels is er hoger beroep ingesteld bij de Raad van State, namens mevrouw Van den Bouwhuijsen, die al tientallen jaren in de Westrand woont. De Rechtbank in Breda heeft haar ook erkend als ‘belanghebbende’. Klijs heeft daarop zaterdag per mail gevraagd of hij welkom was op die bijeenkomst morgenavond. Vandaag kreeg hij antwoord: njet. Die weigering is dermate dom, zo vindt Klijs, dat verdere communicatie met Suez en Biomineralen verspilling van tijd genoemd mag worden. Klijs prijst zich gelukkig dat hij niet de enige is die genegeerd is bij het versturen van de uitnodigingen en ook daarna geweigerd wordt. Zo heeft SUEZ gemeend er goed aan te doen het Bewonersplatform Westrand Roosendaal wel uit te nodigen (bij redactie inmiddels bekend dat dit niet zo is) maar degenen die in de gemeentelijke participatiegroep Biomineralen hebben meegepraat niet en evenmin degenen die later naar de rechtbank zijn gestapt, in hun ‘gevecht’tegen de omgevingsvergunning van Biomineralen. Je mag je afvragen wat het Bewonersplatform Westrand ooit voor de Westrand heeft gedaan; voor de toename van stank in de wijk als gevolg van de komst van de mestverwerkingsfabriek is door hen geen enkele actie ondernomen. De gebroeders SUEZ-Biomineralen hebben er ook voor gekozen om de 2410 handtekeningen (van bewoners, scholen en ondernemers, in de Westrand en ook bijv. in de Stationsstraat) te negeren, hoewel ze met naam, adres en postcode bekend zijn bij Biomineralen. Dan is het des te opmerkelijker dat wijkbewoner John Knappers wel is uitgenodigd. ln zijn blogs op Knappers.nl is hij uiterst kritisch over de vuilverbranding en de mestfabriek. Knappers woont ook al jaren in de Westrand (op een steenworp afstand van mw. Van den Bouwhuijsen trouwens) en wilde graag nog 24 wijkbewoners meenemen naar die bijeenkomst. Nee, dat kon echt niet, vond men bij SUEZ, maar John zelf is van harte welkom “aangezien jij een kritisch volger van de ontwikkelingen rond de biomineraleninstallotie bent” , zo laat SUEZ vandaag per mail aan Knappers weten. De andere pakweg 2500 kritische volgers van de strontfabriek worden hiermee genegeerd. Kortom: alle burgers zijn gelijk, maar sommige burgers zijn meer gelijk dan anderen.

Mr. L.J.J.M. (Bert) Klijs

‘Wat er gebeurt met de aarde, gebeurt met de kinderen van de aarde. De mens heeft het web van het leven niet geweven. Hij is slechts één draad daarvan. Wat hij met het web doet, doet hij met zichzelf.’ (Opperhoofd Seattle, 1854)

Meer artikelen lezen, ga naar Mestfabriek.nl

Speelt SUEZ een smerig spel?

Tja, ik had mij voorgenomen eerder dit jaar, om me niet meer zoveel te bemoeien met die smerige mestfabriek plannen in Roosendaal. SUEZ lijkt een log apparaat waar niet tegen te vechten valt. De rechter in Breda besloot eerder dit jaar dat de mestfabriek er mag komen. Die had lak aan de 2410 ondertekende bezwaarschriften die werden ingediend namens de Werkgroep Biomineralen. Het Roosendaals stadsbestuur neemt inmiddels wel het standpunt in dat ze de biomineralenfabriek ook niet willen, maar in feite zijn het een handje vol mensen die nu naar de volgende rechter in de raad van State in Den Haag moeten om dit oorspronkelijke plan tegen te houden.

Tussendoor kwam SUEZ nog even met het smerige plan voor een PYROLYSE fabriek erbij (plastic verwerking) maar die keutel hebben ze ingetrokken.

Deze zomer, in juni, heb ik via twitter, via mail en via persoonlijke gesprekken met diverse marketing dames van SUEZ Nederland, Sita Arnhem contact gehad. Met telkens mijn vraag: Waarom geven jullie burgers wel antwoord op vragen over “fout rijgedrag van chauffeurs” maar niet over jullie “non communicatie met burgers”.
Feitelijk verwijt ik SUEZ hetzelfde laakbaar gedrag als wethouder Lok in Roosendaal. Die geen antwoord geeft. Of Toine Theunis, die altijd boos wordt als je hem kritische vragen gaat stellen en jou neer gaat zetten “als laffe burger die maar wat roept vanachter de schutting, zonder verantwoording te nemen”.

Welnu, even een stukje verantwoording mannen.

Omdat ik vanaf juni genegeerd werd door SUEZ ben ik in augustus gaan bellen met deze O zo fijn communicerende afval verwerkers. Eerst in Parijs, iemand op topniveau te spreken kunnen krijgen. Gezellig mijn Frans weer even ophalen. Hij schaamt zich voor het gedrag wat SUEZ ten toon spreidt in Nederland. Overigens, in Frankrijk is het beleid misschien wel groffer, maar door de man kreeg ik wel de juiste contactlijnen. Daarna belde ik op 3 oktober j.l. met SUEZ in Arnhem. Na wat telefoonspelletjes kreeg ik uiteindelijk iemand aan de lijn, die wat te melden had bij SUEZ. Enfin, aardige dame, verontschuldigde zich telkens voor maanden geen antwoord. Maar, omdat ik kritische vragen bleef stellen en ze duidelijk na 20 minuten van me af wilde, dacht ze, ik geef die jongen uit Roosendaal een troostend antwoord.
“Meneer Knappers, we komen binnen nu en een maand met een verklaring naar alle stakeholders.” Het zou een duidelijke andere route gaan geven, zoveel werd mij nog wel duidelijk. Maar verder merkte ik de ongemakkelijkheid en de spijt van haar woorden.

SUEZ belazert ons al jaren hier, een koekje van eigen deeg zou geen kwaad kunnen.

Michael Yap, PvdA Roosendaal

Op dat moment heb ik besloten deze info te delen met enkele belanghebbenden en met 1 raadslid in Roosendaal. Een PvdA man, jurist, en die mijns inziens handig genoeg was iets met deze info te doen. Michael Yap was, na mijn verhaal, net als ik overtuigd dat er een nieuwe fabriek of andere fabriek gepland zou kunnen worden. Dat wij als Roosendaal moesten zorgen dat er GEEN mestfabriek komt. Of het proces nu linksom of rechtsom draait en op wiens grond die dan ook komt.

Alle puzzelstukjes bij elkaar genomen, ontstond via Michael en samenwerkers de juiste aansporing die heeft geleid tot een actie van de verantwoordelijken binnen de gemeente. Zo ontstond bij de gemeente als uiteindelijk resultaat het VOORBEREIDINGSBESLUIT.

Ik ben trots op het simpele feit dat er in deze stad politici zijn die signalen en acties van verontruste burgers WEL serieus nemen. Als je met een burgemeester zit, die niet met jou als burger wil praten, wethouders die zichzelf te arrogant vinden om fatsoenlijk antwoord te geven (Lok) of botte horkige antwoorden als ze geen gelijk krijgen (Theunis) dan moet je wat als burger.

Ik ben blij dat ik mij de laatste verkiezingen heb ingezet voor de PvdA Roosendaal en op de juiste man heb gestemd!

Nu maar hopen dat dit college eerlijker en oprechter gaat communiceren. Duidelijk gaat laten zien dat belangen als gezondheid van inwoners zwaarder wegen dan de euro’s van SUEZ.

 

Werkgroep Biomineralen vecht door tegen mestfabriek Roosendaal

Knappers.nl steunt al jaren de Werkgroep Biomineralen in Roosendaal. Eerder deze maand heeft deze bekend gemaakt het protest tegen de komst van een mestfabriek naast onze woonwijk in Roosendaal door te zetten.

 

De volgende tekst is met toestemming overgenomen. Bron: Werkgroep Biomineralen.

 

“Naar de Raad van State:  We weten het, het duurde lang voor de uiteindelijk beslissing viel.
De afweging die vooral gemaakt moest worden was wat het meest effectieve zou zijn, mede gezien in de tijd. Een rol daarbij speelt het feit dat de mestfabriek nog steeds niet beschikt over een Natuurbeschermingswetvergunning, wat betekent dat men weliswaar mag gaan bouwen, maar dat men de mestfabriek niet in gebruik mag nemen.
Een andere overweging is dat hoewel de Raad van State wellicht zal bepalen dat de door de Werkgroep ingediende bezwaren gegrond zijn, dat nog niet betekent dat de rechtsgevolgen van de uitspraak van de rechtbank teniet worden gedaan en de verleende vergunning vernietigd zal worden verklaard.
Kortom er viel nogal wat te overdenken.
Door meer dan de helft van de door de Werkgroep ingebrachte en onderbouwde bezwaren niet te behandelen, laat staan te weerleggen, had de rechtbank de Werkgroep in feite meer dan voldoende redenen gegeven om in hoger beroep te gaan bij de Raad van State.
Over de 2410 handtekeningen van de bedrijven en bewoners zweeg de rechtbank in alle talen; blijkbaar een verzoek tot een luisterend oor was voor deze belanghebbenden bij de rechtbank aan het verkeerde adres gericht

Een uitspraak die overigens in haar beredenering een merkwaardig facet bevat.
De rechtbank redeneert dat het al of niet verlenen van een vergunning voornamelijk bepaald wordt door:
– de wetgeving;
– de door het bevoegd gezag opgestelde vergunningvoorschriften.
Naar de mening van rechtbank is het daarbij kennelijk niet van belang of ingediende rapporten en dergelijke correct, consistent en in overeenstemming met de waarheid zijn. Van belang is volgens de rechtbank vooral dat die rapporten geen zaken vermelden die in strijd zijn of kunnen zijn met de wetgeving en de vergunningvoorschriften. De rechtbank vertrouwt er zo te lezen op dat dat het geval is bij de rapporten die door de mestfabriek aangeleverd werden aan het college van b &w van Roosendaal.
Dat eisende partijen aantonen dat dat college o.a. een haast rechtstreeks zakelijk belang heeft bij de realisatie van de mestfabriek en door de mestfabriek aangeleverde rapporten niet deugen en er dus niet voldaan zal kunnen worden aan de wettelijke voorschriften, is in de redeneertrant van de rechtbank niet relevant, want mocht het in de praktijk blijken dat niet voldaan kan worden aan wetgeving en vergunningvoorschriften, dan kan men immers te allen tijde een beroep doen op het handhavingtraject.
Het door de Werkgroep in haar beroepschrift aangedragene en aangetoonde wordt o.a. ondersteund door de resultaten van een onderzoek uitgevoerd door de Wageningse universiteit vervat in het rapport -Evaluatie geurverwijdering door luchtwassystemen bij stallen-, maart 2018, .Melse et al , waarin onomwonden wordt aangetoond dat de effecten van gaswassersystemen veel en veel te hoog zijn ingeschat. Een gegeven waar de rechtbank kennelijk niet van op de hoogte was/is. ( Zie ook artikelen in BNdeStem d.d. 06-07-2018)

Hier willen we het even bij laten.
Op 8 juli heeft de Werkgroep de voorzitter van de Raad van State kenbaar gemaakt dat zij in hoger beroep gaat tegen de uitspraak van de rechtbank Zeeland- West-Brabant.
Vermelden we nog dat ook Stichting Sirene en Mevr. Van de Bouwhuijsen –Kortman, vertegenwoordigd door haar juridisch adviseur dhr. B.Klijs, hoger beroep zullen instellen.

Wij houden u over de voortgang op de hoogte.” 

Waarom ik PvdA Roosendaal ga stemmen?!

Een tijdje geleden maakte ik op sociale media duidelijk kenbaar op welke partij ik de komende gemeenteraardsverkiezingen in Roosendaal zou gaan stemmen: PvdA Roosendaal. Het is best bijzonder om te zien welke reacties je van vrienden en bekenden dan krijgt. De kritische reacties hebben altijd te maken met een afkeuring richting het landelijke beleid. Ik geef toe: landelijk heeft de PvdA de afgelopen jaren flinke verliezen geleden. En niet altijd handige beslissingen genomen. Verklaarbaar soms. Maar, beste mensen; ik woon in ROOSENDAAL!!

En gemeentepolitiek is niet te vergelijken met de landelijke. Door het strijden tegen de Mestfabriek die de gemeente Roosendaal wil toestaan naast onze wijk, heb ik de laatste twee jaren die gemeentepolitiek wat nadrukkelijker gevolgd. Raadsvergaderingen bijgewoond. Met raadsleden en wethouders gesproken. Ontdekt dat er enkele mensen zijn die het puur voor geld of ego doen. Dat er bestuurders zijn die het niet waard zijn om er te mogen zitten. Dat er wethouders zijn die betrokken burgers gewoon geen antwoord geven op vragen inzake gezondheid en milieu.
Maar ook; dat de meerderheid van de bestuurders dit gelukkig doet om onze stad en omliggende dorpen leefbaarder te maken. Sommige doen dat verdienstelijk.

Welnu. Als ik ga stemmen dan doe ik dit op mensen die staan voor hun principes. Op mensen die mensen belangrijker vinden dan status, uiterlijk vertoon en geld. Op kandidaten die niet alleen met hun hoofd maar ook met hun hart denken. Deze mensen heb ik binnen de PvdA gevonden. En leren kennen.

Items die voor mij belangrijk zijn?
– minder bureaucratie
– een rechtvaardige stad, eerlijke kansen voor iedereen
– veilig en betaalbaar wonen
– passie voor groen en milieu
– geen geld verkwisten aan prestige projecten
– lichamelijke en geestelijke gezondheid voor iedereen, zonder bizarre wachtlijsten

Ik steun met regelmaat WijZijnMIND, en als ik dan kijk naar Roosendaal en mijn bovenstaande wensen voor de toekomst, dan kan ik niets anders doen dan PvdA Roosendaal stemmen. Omdat al deze mensen met dezelfde passie als ik aan de slag zijn, en gaan. Daarom dus.

Succes allemaal. Op naar een nog beter en mooier Roosendaal.
En twijfel je nog? Stem 21 maart dus op lijst 7: PvdA Roosendaal!

We plakken Roosjes waar we willen

In Roosendaal wordt de laatste dagen (richting de gemeenteraadsverkiezingen) wild geplakt. Zoals “Loesje” landelijk werkt aan bewustwording rond allerlei items; zo is er in Roosendaal een ROOSJE opgestaan.
#Roosje vind je op FACEBOOK en geeft duidelijk blijk van haar ongenoegen richting de Roosendaalse politiek. Diverse wethouders krijgen ludieke sneren uit de pan en burgemeester Niederer sprak er in BndeStem gisteren al schande van. “Wildplakken is verboden”, volgens ons burgervadertje.

Welnu meneer Niederer. Net als vele Roosendalers vind ik de uitspraken van Roosje over het algemeen prachtig. Dus ik steun haar. En plak Roosjes waar ik wil. Online op uw foto. Op mijn nieuwsblog. Gewoon omdat ik het tijd vind dat u als bestuurder van onze stad eens met trots laat zien dat u aan de kant van de burger staat. Tussen de Roosjes dus. Probeer de kritiek die u krijgt eens om te denken. Want een Roosje mag je niet zo maar dragen.

De rest rolt wel

2018 is een dag jong; nu kan ik zeggen: Afgelopen maand december bestond mijn blog Knappers.nl 10 jaar. In december 2007 ben ik begonnen met schrijven, aanvankelijk geïnspireerd door de Advaita Vedanta filosofie. Een oude filosofie die mij inzichten heeft gebracht waardoor ik een relaxter leven heb gekregen. Knappers.nl werd een kladblok van mijn leven waarop ik in gesprek kon met mijn zelf. Dingen op een rijtje kon zetten. Van me af kon schrijven. En de lucht in kon gooien. Ik heb liefdevolle artikelen geschreven, maar ook boze columns. Aangeklopt bij de plaatselijke overheid. Bomen kunnen redden en met heel wat “anti stigma” artikelen een paar mensen aantoonbaar gelukkiger kunnen maken.

Mijn blog heeft mij de vrijheid van het schrijven gegeven. Ik ben geen journalist, hoef geen enkele hoofdredacteur te plezieren en vooral geen enkele betaler naar de mond te praten. En wat ik zakelijk ook verder doe op het internet, ik ga ook zeker niemand voor geld naar de mond praten. Soms is mijn pen de afgelopen jaren wel eens te scherp geweest. En enkele keren heb ik vast wel eens een ambtenaar hier of daar gekwetst. In mijn strijd voor een gezond en prettig leefklimaat in onze stad Roosendaal, heb ik wel eens laten zien dat rozen prachtig kunnen groeien, maar niet zonder doornen. De mens zal moeten beschermen hetgeen hij liefheeft. Vroeger met een zwaard, later met een pen, en tegenwoordig met een toetsenbord van een iPhone.

De statistieken op Knappers.nl tonen aan dat ik maandelijks gemiddeld 6.000 unieke bezoekers heb weten te bereiken. Daar hebben de laatste jaren veel Roosendalers tussen gezeten, vanwege onze strijd tegen de idiote plannen van de gemeente om naast onze wijk een mestfabriek te bouwen. Het heeft er voor gezorgd dat ik zelfs over de plaatselijke politiek ben gaan schrijven. Mijn ergernissen aan ambtelijke bureaucratie heb ik niet onder stoelen of banken gestoken. Het is een wending op mijn blog geweest die ik niet heb voorzien, maar ach: “de dingen gaan zoals ze gaan.”

Dat de dingen “gaan zoals ze gaan” is misschien wel de grootste wijsheid die ik heb op mogen doen. Dat we in dit leven weinig in de hand hebben. Dat we zoveel mogelijk moeten loslaten.

Dat ga ik in net nieuwe jaar ook doen.

Veel loslaten.

Behalve het stuur van mijn oude BMW. Dat hou ik vast.

En de liefde, die laat ik niet los.

Ik wens iedereen in het nieuwe jaar veel gezondheid en liefde. De rest rolt wel.

Heren wethouders

Afgelopen donderdag was er een unieke vergadering van de gemeenteraad in Roosendaal. Zie vorige artikel. Hierbij besloot de gemeenteraad in meerderheid om net als 2410 inwoners naar de rechtbank te gaan om de plannen voor een mestfabriek tegen te houden. Hoewel Paul Klaver (raadslid voor de PvdA) tijdens een prachtig betoog (en uitstekend initiatief!) besloot dat we dit niet mochten zien als een “motie van wantrouwen” naar het college, kun je natuurlijk stellen dat de besluitvorming van dit college geen schoonheidsprijs verdient.

Tijdens de discussie rond deze mestfabriek heb ik eerder al eens een blog gewijd aan Toine Theunis, wethouder, en lijsttrekker van de Roosendaalse Lijst. Ik kon wel eens boos zijn op Toine, maar moet hem altijd het compliment geven dat hij aanspreekbaar blijft en tijdens een bak koffie of ontmoeting altijd respectvol mensen te woord staat. Het mag gezegd worden Toine. We zijn het niet altijd met elkaar eens maar zouden een gezellig potje kunnen biljarten.

Die andere wethouder, Cees Lok, lijsttrekker van de VVD Roosendaal, is de man die de meeste woede van de Roosendaalse burger naar zich toe trekt. Zeker inzake het dossier mestfabriek. Het zijn niet eens zijn uitspraken of beslissingen zelf, maar het is vooral zijn manier van communiceren. Bij het hapje en drankje na de vergadering besloot ik om hem toch nog eens te vragen waarom hij NOOIT antwoord heeft gegeven op mijn kritische 4 vragen, die je kunt lezen op www.mestfabriek.nl.
Welnu, daar kwam het antwoord: “Je hebt de vragen ook meegenomen in je zienswijze en dan hoef ik daar als wethouder geen antwoord op te geven”. Dat hij ook op andere vragen van mij en burgers weigert antwoorden te geven, dat vergeet hij ambtshalve even.

Meneer Lok is de man die je op straat kunt vragen: “Weet u hoe laat het is?”. Dan loopt hij gewoon door. Of, zijn antwoord zal dan wellicht NEE zijn, maar hij heeft dan niet het weldenkende vermogen in zich om te melden dat hij geen horloge aan heeft. Welnee, in al zijn horkigheid zegt hij gewoon NEE, zonder iets te melden. Deze horkigheid heb ik hem ook ten toon zien spreiden bij de diverse raadsvergaderingen die ik het afgelopen jaar heb bijgewoond.
Hoe correct de vraag van sommige raadsleden ook is, hij is een kunstenaar om met zijn handen in zakken een beetje stom te gaan staan lachen en geen antwoord te geven. Of een antwoord waar niemand iets mee kan. Daarbij achterlatend de indruk dat zijn ego nog groter is dan zijn snor.
Het maakt hem een vervelend arrogant mannetje. Het moet zeer frustrerend zijn voor zijn hardwerkende en sympathieke partijgenoten. Gelukkig sloot Lok het gesprek met mij af, dat hij nooit mijn suggestieve artikelen las, omdat het allemaal duiding gaf aan de manier waarop ik de dingen zag. En daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Gelukkig maar.

De meest raadsleden van de gemeente Roosendaal zijn gelukkig respectvolle en geduldige mensen. Mocht meneer Lok de komende periode wethouder blijven in Roosendaal, dan wens ik vooral de rest van gemeenteraad sterkte. Lok zal namelijk niet veranderen.

De paar mensen die ik heb beloofd om er volgend jaar met minder gestrekt been in te gaan tegen dit soort politieke arrogantie. Sorry, maar het is nog geen 2018.